YOL VER EY YOLCU Enes Yaşar Sayı:
63 - Ekim / Aralık 2008
Hicran çölünden vuslat muştusuna açılan kapı
Yolculuk var can kulağımdan gönül kafesine
Hissederken, kavrulan şah damarımda özlem ateşini
Duramam, yol ver, ey yolcu
Sakın geç deme, sakin geç ey dost de
Yol göster ardından şu iz bilmez fakire
Göster ki; güneş doğsun gayri sineme
İşlesin ruhuma rahmetin tecellisi aheste aheste
Yakarışlarım bağrımı yakarak savrulsun tenime
Kabul göreyim bende İbrahim'in ateşinde
Ey dost, eridim bittim nefsimin esaretinde
Kül oldum, candan geçtim karanlığın gölgesinde
Bir yol var biliyorum bunların ötesinde
İzin ver gireyim ey yolcu mukaddes beldeye
Hakiki âşıkların uğruna durayım ebediyen
Ruhuma vurduğum zincirleri kırayım ezelden
Allah diye haykırayım, yıkılsın gönülden putlar
Sonsuza değin sussun, yok olsun tağutlar
|