Kardelen'i DergiKapinda.com sitesinden satın alabilirsiniz.        Ali Erdal'ın yeni kitabı TÜRK KİMLİĞİ çıktı        Kardelen Twitter'da...        Kardelen 32 Yaşında!..       
    Yorum Ekle     8512 kez okundu.     10 yorum bırakıldı.     Yazara Mesaj

Yüzleşme Vakti
Ali Erdal

  Sayı: 43 -

Karar vermede ‘son an’ sıkıntısını, son karar anı hafakanını herkes bilir. Alternatifler arasında çırpınırken öyle bir ‘an’ gelir ki, karar için artık erteleme bitmiştir, isteseniz de istemeseniz de bir seçim yapmak, tercihinizin sonucunu görmek, hakikatle yüzleşmek zorundasınızdır… Ne büyük felâkettir, ‘son an’da yanlış karar… Hele toplumlar için…
Nuh Aleyhisselâm, gemisini tamamladıktan sonra, ‘son an’da, az sonra sular altında kalacak toprak yönünden son, iki cihanda kurtuluşa erdirecek gemi için ilk adımda; bir türlü hakikate teslim olmayan oğluna, yakınlarına ve asi kavmine hakkı; son bir defa daha tebliğ ediyor, gemiye binip kurtulmalarını istiyor… Onların menfaati için, onlara yalvarıyor… Ne yazık ki, o anın, nasıl bir değer olduğunu, nasıl geri dönülemez ve ertelenemez bir ‘an’ olduğunu, yanlış kararın nelere mal olacağını, tebliğe sırt çevirenler anlayamayacaklardır… Az sonra hakikatle yüzleşecekler ve suda boğulurken her şeyi elden kaçırdıkları kafalarına dank edecektir ama iş işten geçmiş olacaktır… Allah, zalimlere bile bir süre tanıyor, hakkı görmeleri ve zulümden vazgeçmeleri için… Vade doldu mu, her şey bitiyor… Durgun ve sakin akan nehrin girdaplarını öğrenmeden suya giren, içinde kaybolurken, önceden girdapları öğrenmesi gerektiğini anlayacaktır ama, bu anlayışın bir faydası olmayacaktır.
Çağımızda insanlık, bütün şubeleriyle işte öyle bir karar anına gelmiş görünüyor… Fikir ve inanışlar, devletler ve politikalar, milletler ve idareciler, kıtalar ve ırklar; artık günübirlik standart, sıradan kararların üstünde önemli, çok önemli, hayatîden de öte kararlar vermek noktasındalar… Çağımız?.. Başı ne zaman, sonu ne zaman?.. Kim bilebilir; her şeyi Yaratan ve O’nun bildirdiklerinden başka!.. Olayları gözlemleyenler ancak bu çağ diyebilir… Çağımız…
Kardan adamda insiyatif olur mu?
Küfür; itiraz, isyan ve inkârdan puta tapmaya, puta tapmadan tanrılık iddiasına, tanrılık iddiasından hakkı tahrife tırmana tırmana (daha doğrusu düşe düşe) geldi bu çağa… 19. yüzyıla kadar din, temelden reddedilmiyordu… Hayat hakkında asıl söz söyleme hakkının (bu ve öteki hayat hakkında doğru bilgileri veren) dinde olduğu, inanmayanlarca bile farkında olunmadan zımnen kabul ediliyordu. Sadece (egolarına) kabul ettiremiyorlardı hakkı. İnsiyatif dinde idi. Firavun, “Ben de tanrıyım!” demişti. Yüce Halilürrahman’ı (as) ateşe atmaya kalkarken, hiç olmazsa dinin varlığını görüyordu. Hareketinde, aczini itiraf vardı. Ama 19. yüzyılda küfür; hakka karşı tezler ortaya koymaya kalkıştı… Yani hayat hakkında, yaşayış hakkında ben de söz sahibiyim, sadece sen değilsin demiş oldu. Sen tezsen, al sana, bunlar da benim tezlerim... Yani insiyatifi dinin elinden alınmak istedi. Daha sonraki basamak; sen, tez bile değilsin demek...
Temsil imkânını Batı’da bulan bu tezler çabuk söndü… Sosyalizm, yetersizliği sebebiyle başta komünizim olmak üzere, öteki izimlerin kuyruğuna takılarak hayalci ve romantik çocuklarının elinden uçtu… Faşizim ve nazizim, liderlerinin kibirli nutuklarında bir çakımlık kibrit oldu… Komünizim, tam da “arzın üzerine kızıl damgasını vuracağı”nı sandığı bir sırada; önce, bütün dünyaya “devrim” ihraç edeceğini sanan karargâhta, arkasından da dünyanın her yerinde balon gibi söndü… Faşizim ve nazizme, rakiplerinin küçük bir dürtüşü yetti. Sosyalizm ve komünizme o bile gerekmedi. Hepsi, kardan adamın erimesi gibi, kendi yetersizliklerinden yıkıldı. Bunun üzerine, Batı’nın (düşünen adamlarının hiç olmazsa) hakka karşı tez ortaya koymak mı tövbe deyip, hakka teslim olması gerekirdi. Bilakis daha beter bir cürete kalkıştı… Karşısına tezle çıkmaktan öte, onu tez bile saymama… Tınmama, yok sayma… Tanımama… İnsiyatifi eline alamayınca, onun insiyatifini de görmeme... O kadar yok sayıyor ki, karşı bile çıkmıyor… Olmayan bir şeye karşı çıkılır mı? 20. yüzyıla gelinmişti, dinden tecrit edilmiş bir hayat daha iyi yaşanırdı… Dinin, nefse uygun yaşamaya engel olan bağlarını çözmeliydi… Kâinatın yaratılışından bu yana geçen zamana kıyasla bir hiç olduğuna bakmadan, sanki bu çağda yaşayan, varsaydığı başarıyı kendisi göstermiş gibi çağı; insanlığın geldiği en yüksek seviye sandı. İşte bu çağ!.. Küfrün geldiği son merhale… Daha açık ifade ile Batı’nın geldiği ve dünyayı getirdiği nokta… İşte şimdi istese de istemese de sıra, bu safsata ile yüzleşmeye geldi… Zira laik, seküler bir nizamı insanlığa dayatmaya kalkıştı… Gerekirse zorla ilâcını içirecek insanlığa…
İhtiyar Frankeştayn, canavarına karşı
Avrupa kendisini; Yunan aklı, Roma nizamı ve Hristiyanlık ahlâkı olarak ifade eder. Bu terkibin; civcivler arasına karışan karga misali, uzak ülkelerde sakat bir verimi ortaya çıktı: Amerika … Batı’nın ‘ur’u, gayr-i meşru veledi… Maddeci Batı’nın madde hırsının akıbeti… Başarıyı ve her şeyi sadece maddî kazanç ve maddeye hakimiyetle ölçen velet... “Batı’nın kendi içinden taşırdığı kısımlarla, daha Batı’ya doğru ve (Yeni Dünya) ismi altında meydana getirdiği bulamaç, yani Amerika, Batı’da kaybolmaya başlayan ruh ve âhengin doğurduğu çileye yabancı, bütün hızını madde plânının cümbüşlerinden alan ve henüz buhranını yaşayacak kadar ihtiyarlamamış bir cemiyet ve kemiyet harikasından ibaret; ve Batı’nın içinde değil, kenarında bir hadise olarak kalıyor. Batı’nın buhranlı macerasında, maddeci ve kemiyetçi, basit ve sığ Amerika’nın bu oluşta yeri yoktur. O sonradan erme, hazırlop tarafından olma, sıhhatini melezlikten bulma, ruh plânında iğdişliğe sığınma ve madde oyuncaklarıyla avunup sırt çevirme tecrübesinin amelî dehası, muhteşem hiçlik…” (Necip Fazıl, İdeolocya Örgüsü). Gittikçe şirretleşmeseydi, azgınlaşmasaydı ve Yahudiye alet olup dünyanın başına belâ kesilmeseydi, pek o kadar mühim değildi. Şimdi Batı, bu zalimlere (en azından susarak) âlet olmak ile karşısına dikilmek tercihleri yönünden karar anında… İhtiyar Frankeştayn, canavarıyla yüzleşmek zorunda… Ya onu itlâf etme ruhuna sahip İslâm dünyası ile beraber olacak, ya canavarının elinde can verecek…
Sen doğarken ölmüşsün!..
Gerçek İncili tahrif edenler, o gün, İncil’in son kitap olduğu ve bundan sonra peygamber gelmeyeceği yalanını da yazmalıydılar, muharref İncillerine… Zira bir şeye son dememek, devamının varlığını zımnen kabuldü. Bunu yazmadıkları için tahripçiler ve muharref din, daha o zaman yenilmişti İslâm’a… Bunun için İslâm geldiği zaman ne yapacağını, ne diyeceğini bilemedi. Susup kaldı, İslâm’ı değil, barbar Müslümanları hedef aldı. İslâm’dan korktu, Müslümanlardan nefret etti. Ama şimdi herkesin birbirini ciğerine kadar tanıdığı küçük bir köy haline gelen dünya, artık 2000 yıllık perhizi bozmak mecburiyetinde… Şimdi Batı, İslâm’ın hak din olduğunu kabul etmekle İslâm dünyasını toptan imha hareketinin yani Amerika ve Yahudi ittifakının yanında yer almak ikileminde… 15 asırlık düşmanının safına mı geçsin, İslâm dünyasının imhasından sonra, kendisine düşman olacakların safına mı? Avrupa devletleri; tehlike karşısında birbirine sokulan koyunlar gibi, bir araya geliyor. Avrupa Birliği, (perde arkasında kim olursa olsun) bu psikolojinin ürünü; fikir, iman ve ideal birliğinin değil… Binbir parçaya bölünmüş, hem de birbirine tepki olarak binbir parçaya bölünmüş, kiliseleri boş, din adamları güven kaybetmiş muharref Hristiyanlık etrafında mı Avrupa Birliği kurulacak? Yahudi, İslâm dünyasını, desteklerini alarak yok edesiye kadar onlara bir eğlence buluverdi. Kendisini de temsil eden 12 yıldızı da verdi ellerine oynuyor Avrupa… “ (…) İlk kez “Piory of Sion” adlı örgüt gerçek anlamda deşifre edilmiştir. (…) Bunlar Hıristiyan’dır ancak hem kökenlerindeki Judaism, hem de Kabala mistisizmi ile bağlantıları nedeniyle Yahudi diniyle de ortak noktalar bulmuş, belirli konularda ve amaçlarda anlaşmışlardır. (…) Yıldız sayısının hep 12’de kalmasının nedeni İncil’deki şu bölümle alâkalıdır: ‘Sonra yeni bir Gökyüzü ve yeni bir Yeryüzü gördüm. Yedi melekten biri yanıma geldi ve sana Kuzu’nun (İsa Mesih) Gelini’ni göstereceğim dedi. Sonra Ruh beni yüksek ve büyük bir dağa çıkardı. Ve gökyüzünden Yeryüzüne olan Tanrı’nın Kutsal Kenti’ni gösterdi. Bu Kudüs’ tü. İşte İsa Mesih’in Gelini budur dedi. Kutsal Kent’in etrafı büyük ve yüksek bir duvarla çevriliydi. Ve 12 kapısının üstünde İsrail’in 12 kavminin adları yazılıydı. Büyük ve yüksek duvarın üzerinde Kuzu’nun 12 havarisinin adları yazılıydı’ İncil (Ev 21:1-12) (…) AB’nin Brüksel’deki merkezinde de 12 kapı vardır mesela (…)” (Serdar TURGUT; Akşam, 16.08.2004).
Doğu da, Batı da kendisiyle ve birbiriyle yüzleşecek
Batı, maddeye hakim olmanın bir hiç olduğu hakikati ile; Doğu, maddeyi elden kaçırmanın ne büyük suç olduğunu anlamak mecburiyeti ile yüzleşecek… Kurtuluşun kendisinde olduğu yalanı ile bütün dünyayı aldatan, dünyayı bu yönde aşağılık duygusuna iten Batı’nın foyası dökülecek ve Batı’yı bir şey sanan Doğu’daki her türden Batı hayranı aydının ahmaklığı ve ihaneti anlaşılacak… “Batı adamı, 19. asrın son yarısında ve 20. askın başlarında maddeye o türlü tahakküm istidadına geçti ki, bu tahakkümü ona denk bir ruh köküne bağlıyamaması; üstelik eski ruh köklerinde de yavaş yavaş çözülme başlaması yüzünden maddenin tahakkümü altına girdi ve böylece onun ruhu, belirsiz bir yırtıktan döküle döküle, tükenmeye yüz tuttu. Ve Batı dünyası, aşağı kısmı dolarken yukarı kısmı boşalan bir kum saati gibi, madde ilimlerinin terakkisiyle makûsen mütenasip olarak, ibda edici âhengin kaynağı olan ruhî muvazenesinin elden gitmekte olduğunu hafakanlar içinde sezmeye başladı. (…) Batı, makineyi ve âleti emrine vereceği ruhî nizam, ahlâk ve iman kutbundan mahrumdur.” (Necip Fazıl, İdeolocya Örgüsü). Batı; kendisi ile ve bütün dünya ile yüzleşecek, bize gösterdiği şirin yüzünün arkasında, artık saklanamayacak hale gelen ıstıraplı yüzü ile yüzleşecek. Akıbet, ya Avrupa Birliği’ni esaslaştıracak ruhî sistemi bulmak, ya madde oyuncaklarının altında ezilmek. “Ve Garp döne dolaşa, bizim kaybettiklerimize gelmeden, biz, dönüp dolaşmaksızın onu kendimizde arayalım.” (Necip Fazıl, İdeolocya Örgüsü).
Yahudi’nin geldiği nokta... Vicdanı ile ve bütün dünya ile yüzleşmek... Bu güne kadar el altından yürüttüğü, bugün de Amerika’yı alet olarak kullandığı emellerini artık ortaya dökmek (yavaş yavaş başladı)... Ve bütün dünyayı karşısına almak pahasına hain, sinsi ve zalim plânlarına devam etmek...
Kaçış yok, vade doldu
Dünya bugün öyle bir yangın içinde ki, hiçbir millet, ben yangını kenardan seyredeceğim diyemez. Herkesin evi yanıyor... Dünya yanıyor... İçine kapalı Asya milletleri, benim esamem okunmaz diyen Amerika kıtası ve Afrika milletleri bile kamplarını seçmek zorunda… Hattâ varsa, varlığından haberdar olunmayan ilkel kabileler bile... Çalışkanlığına rağmen Japon, derinlik istidadına rağmen Hint, en çok nüfusa hem de toplu halde sahip olmasına rağmen esrarengiz Çin ve saire bıçakla kesilmiş bir elma gibi ikiye bölünmüş dünyada artık bir tarafa ağırlıklarını koymak mecburiyetindeler. Ya hakkın yanındasın, ya değilsin…
Araplar, İslâm sayesinde kazandıklarını, Osmanlı Devleti’nin yıkılmasından sonra başlarına, Batı hayranı ve ajanı hanedanlar geçirdikleri ve ırkçılığa meylettikleri için kaybettiler. Hatalarını, tenekeleri altına tercih ettiklerini anlayıp Türk’le birlikte yeni bir nizam kurmak ile, ufalanıp kaybolmak tercihlerinden birini seçmek zorundalar. “Bir dünya doğuyor ve bu dünyanın doğuşunda hissedar olmayan milletlere artık içtimaî mânâda ölüm ve yokluk düşüyor. Öyle bir dünya doğuyor ki, niçin yaşadıklarını ve ürediklerini izah edemeyen milletlere, yarın, üstünde süründükleri stepleri sulamak vazifesi verilecektir.” (Necip Fazıl, İdeolocya Örgüsü)
Müslüman olduktan sonra İslâm âleminin (dolayısıyla da Doğu’nun) liderliğine yükselmiş, Doğu’nun lideri olarak Batı ile hesaplaşmış, Batı’nın şahsiyet kazanmasını ve hakka doğru mesafe katetmesini (Rönesans, Reform), Araplar ve diğer İslâm milletleri ile birlikte sağlamış, İslâm’a aşkını kaybedince anlaşılamaz bir aşağılık duygusuna düşüp, maddeye hakim Batı hayranlığı ile “cebinin astarında kaybettiği güneşi”, “kendisi muhtac-ı himmet dede” durumundaki Batı’da aramış, kraldan fazla kralcı geçinip, Batı’nın kendisini ıstıraptan öldürmek üzere olan “kriterlerini”, üstelik onların ne oldukları üzerinde kafa yormadan hazırlop alan Türk; şimdi, ya kendisini büyük yapan gerçek cevhere dönmek ve ona sımsıkı bağlanmak, yine eski liderliğini kazanmak, ya hayranı olduğu illetli dünya ile birlikte (Allah korusun) helâk olmak noktasında karar anında…
Her şey Türk’ün, cevherini anlayıp gerçek şahsiyetini bularak OLMASI veya olmaması noktasında düğümleniyor… Bunu idrak etmediksen sonra Avrupa Birliği’ne girmişiz, girmemişiz fark etmez… Gerçek kimliğimizle Avrupa Birliği’ne girmemizin hiçbir zararı yok… Nerede olursa olsun, rengine boyayabilecek olan, niye korksun!.. Avrupa, mayamızın, bizden daha çok farkında olduğu için ne yapacağını bilemiyor. Alsa bir dert; kendisi eriyecek; almasa yeni bir dünyanın kurulmasına sebep olacak... Onun için, değerlerini inkâr et, öyle gel diyor. Gerçek kimliğimizi kazanmadıktan sonra Avrupa Birliği’ne girmişiz de ölmüşüz, girmeden ölmüşüz ne farkededer?..
Her şey, başta kendisi, sonra İslâm dünyası, ondan sonra kendi halindeki milletler, daha sonra İhtiyar Avrupa için, yani dünya için Türk’ün gerçek kimliğini bulması ve olmasından ibaret… Evet, biz kurtuluşu, dönüp dolaşmaksızın kendimizde arayalım!.. Hakk’ın kimseye ihtiyacı yok, ama herkesin Hakk’a ihtiyacı var... Gerisi lâf ü güzaf…


Bu yazıya yorum ekleyin

Adınız
E-posta Adresiniz
Yorumunuz
 

CAPTCHA


Resimdeki rakamları bu alana yazınız


Eklenen Yorumlar


Ekleyen : HASAN ALY SOLAK    
Yorum : SELAM ALEYKÜM HOCAM,YAZINIZI HERZAMANKİ GİBİ HEYECANLA OKUDUM.GERÇEKTEN GÜZEL KONULARI İŞLEMİŞSİNİZ.FAKAT DERGİMİZ ELİME EPEEEY ZAMANDIR GEÇMİYOR.1ADET DERGİ GELMİŞTİ ONDAN SONRA BEN ASKERE GİTTİM OSIRADA MAİLİNİZ GELMİŞ BENDE GEÇ OKUDUM.ONDAN SONRA 1 YILLIK DERGİ ÜCRETİNİ POSTA ÇEKİ İLE GÖNDERDİM.EĞER ELİNİZE ULAŞMADI İSE POSTA ÇEKİ DEKONTUNU FAKSLAYABİLİRİM. ŞİMDİ ASKERDEN YENİ GELDİM HOCAM,SİVAS'TA YAPMIŞTIM KISA DÖNEM OLARAK ORADA DA KOMUTANLARIM MÜŞTERİLERİM ÇIKTIĞI İÇİN GÜZEL GÜNLER YAŞATTILAR ALLAH RAZI OLSUN. ŞİMDİ HOCAM ASKERDEN GELDİKTEN SONRA EVİ TAŞIDIM,KENDİ İŞİMİ KURDUM,MALİ MÜŞAVİRLİK SINAVINI DA KAZANDIM.MÜMKÜNSE DERGİYİ ŞU ADRESE GÖNDEREBİLİRMİSİNİZ. MEHMETÇİK MAH.MUAMMER AKSOY CAD.NO:115 K:2 DENİZLİ ÇALIŞMALARINIZDA ALLAH'TAN YARDIM DİLER,KADİR BEYE DE SELAM VE SAYGILARIMI İLETİR,ELLERİNİZDEN ÖPERİM.




Ekleyen : Suat AYDEMYR    
Yorum : Selamün aleykum Ali Hocam beni hatırladınız mı bilmiyorum. Karşı komşumarınızdan öğrenci. Hocam siteye en ufak bir zaman ve olanağım olduğunda ziyaret edip, sizin ve diğer yazarlarımızın değerli yazılarını okuyorum. Fikir deryanızın ne büyük olduğunu biliyoruz, Kardelen ile bizim de fikir dünyamız zenginleşiyor. Refik Allah tandır. Saygı ve muhabbetle ellerinizden öperim. Selamün Aleykum.




Ekleyen : Ali Erdal    
Yorum : Suat ali.erdal@kardelendergisi.com adresine mail atarsan iletişime geçebiliriz.




Ekleyen : Habib ?ZDOĞU    
Yorum : Avrupa birliği bizi biz olarak kabul edebilecek cesareti varsa kabul etmesi gerekir yoksa biz kendimizi ısrarla kabul ettirmek mecburiyetinde değiliz.aksi halde karar verma anının sonu geldiğinde gerçaklerle yüzleşmekten korkmayan bir milletin torunlarıyız.




Ekleyen : ali erdal    
Yorum : merhaba hocam adaş çıktık kendi ismimi googlede girdim ve bu siteyi farkettim.Yazınızın tamamını okuyamadım ama anladığım kadarıyla yüzleşmeden bahsediyorsunuz bence insanın en büyük yüzleşmesi kendi vicdanıyla olan yüzleşmesidir. İnsan yaptığı kötülüklerin cezasını yine kendisi verecektir. İnsan tahmin edilemeyecek kadar zekidir. İnsanlar her sorunu kendi kafasından çözebilir. Din bile insanları korkutmak için çıktı. Çünkü korkusuz insanlar herşeyi yapabilir.İnsan kötülük yapmamalı Allah istediği için değil yapmaması gerektiği için yapmamalı yani otokontrol olmalı insanda. Genelde dindar toplumlar geri kalmışlardır çünkü hiçbir zaman araştırma yapmazlar dini kitaplarında ne yapması gerektiğinin olduğunu sanırlar ama dünya her zaman değisiyor doğa kanunları bile. Konunun dışına çıktım ama içimi dökmem lazımdı. Yaptığım yoruma yorum getirmek istiyorsanız e mail atın. İyi yazılar!




Ekleyen : hayrani    
Yorum : Yazınızın temelinde yatan fikir karar anının geldiği...Bence herşeyin bir doyum noktası var.Artık amerikanın da doyduğu andır.Kana, pisliğe, şerefsizliğe ve şimdi sıra bizde.Kalemlerimizi bilemeli, anlatmalı doğruyu, güzeli, sevmeyi, sevilmeyi, ALLAH aşkını kısacası islamı...ALLAH sizlerden razı olsun başarılarınızın devamını diliyorum...




Ekleyen : celal alan    
Yorum : erdal bey öncelikle yazdıklarınız için teşekkür ederim. ne yazık ki artık gençler bu konular hakkında hiçbirşey bilmiyor.hiç araştırıp sormuyor.acaba bu konuları ne zaman merek edip okuyacaklar merek ediyorum,ben zamanımı türk ve müslümanlar hakkında araştırarak geçiriyorum ve inanılmaz derecede konularla kaerşılaştım, ve hala internette zamanımı bu konular üzerinde çalışarak geçiriyorum




Ekleyen : reyhan ma?taeva    
Yorum : merhaba benım adım reyhan evet komünızıme ilgi duyuyorum ve desteklıyorum 18 yasındayım yasımın birz küçük olmasından dolayı benım fikirlerımı destekleyen kişilere pek ulasamıyor daha fazla bilgi edinemıyorum daha fazla bilgi edinmek amacıyla sizlerle tanısmak istiyorum şimdiden ilgileriniz için tesekkür ederim hoscakalın




Ekleyen : Haluk    
Yorum : ali hocam sana katılıyorum ... ama ölene dek Faşizim diyorum...Hatta Türkiyede Nasyonel Türk adında bir parti açıcam, emin olun çok işler başarıcam...oyunuzu isterim hatta kabinemde çalışmanızdan onur duyarım, sizin gibi aydın zihniyetlere bu ülkenin çok ihtiyacı var..saygılar NASYONEL TÜRK




Ekleyen : Aytul Aydinhan    
Yorum : Hocam bende katiliyorum yaziniza. Biz bir millet olarak bir kapinin onunde duruyorsak dinimizi,serefimizi, onurunuzu, kulturumuzu ve tum manevi degerlerimizi kaybetmeden o kapidan gecmeliyiz. Sahsiyetimiz ve kisiligimizden pay vermeden, kafamiz dik. O topragimizda yatan sehitlerimizin kanina ihanet etmeden. Bu degerlerimizden taviz verirsek vay halimize.....





 
Kırk... - Sayı 121
Kırk gün bir ölüyü bekley... - Sayı 121
Sıradan bir filme bu alâk... - Sayı 121
Anonim eserlerin kıymeti... - Sayı 121
Tüm Yazıları

ASKIDA ABONELİK: Siz de "askıda abonelik kampanyası"na destek olmak ister misiniz?

Gelecek sayının konusu (122):
Tarih boyunca izlediği politikalar, güncel meselelerde takındığı tavır çerçevesinde, doğu medeniyetinin aslî unsurlarından İran'a bakış...

Son Eklenen Yorumlardan
 sağlık dileklerimizle, hürmetle...... naci eroğlu

 Elinize emeğinize sağlık sevgili Halis hocam.Yazılarınızı takıp ediyorum hislerimize tercüman oluyor... Ahmet

 Elinize emeğinize sağlık sevgili Halis hocam.Yazılarınızı takıp ediyorum hislerimize tercüman oluyor... Ahmet

 bosch professional gop 185-liBeylikler dönemini hatırlayalım, birbirlerine karşı üstünlük mücadelesi... Feyzi

 "Yürü kardeşim,Ayaklarına bir Kudüs gücü gelsin."Sen ve senin gibi şuurlu insanların sayıları bereke... Nilüfer Mihailoğlu


ACI-YORUM nedir?
Bugün toplumumuzda, özellikle düşünce alanında aksayan yönler ve anlamsızlıklar var.
ACIYORUM, bu aksaklıkları ve anlamsızlıkları, sadece fikirle en can alıcı yerinden, en vurucu sözlerle, yanlışlıkların mantıksızlıklarını yakalamayı usul bilerek, en doğru yargıları, hiç itiraza yer vermeyecek şekilde ifade etmeyi ve daha sonra düzeltmeyi yapacak olanlar için fikri çözüm yolları açmak düşüncesinin ifadeye dökülmüş şeklidir.
Kardelen: Sayı 1, Temmuz 1992
Bizim olmayan gemide kaptan olmak
Kırk gün bir ölüyü bekleyeceksin
Anlam peşinde
Seni düşünürüm
Sıradan bir filme bu alâka niçin?


Ali Erdal - Anonim eserlerin kıy...
Ali Erdal - Sıradan bir filme bu...
Ali Erdal - Kırk gün bir ölüyü b...
Ali Erdal - Kırk
Necip Fazıl Kısakürek - Kıraat kitabı
Ekrem Yılmaz - Derinlik
Ekrem Yılmaz - Yapamıyorsan hayal e...
Ekrem Yılmaz - Kürtlerin PKK ile im...
Dergi Editörü - Çare
Site Editörü - Anlam peşinde
Necdet Uçak - Niye döktün gözyaşım...
Necdet Uçak - Olacak
Kardelen Dergisi - Kardelenden haberler
M. Nihat Malkoç - Malazgirtin aslanlar...
M. Nihat Malkoç - Anadolu Türk masalla...
Ayhan Aslan - Yamyam
Mehmet Balcı - Şimdi
Mehmet Balcı - Dönemem
Ahmet Çelebi - Gazzeli çocuğa
Halis Arlıoğlu - Parlamenter sistem v...
Halis Arlıoğlu - İçimde bir yara var
Murat Yaramaz - Artık yeter
Murat Yaramaz - Masal
Mevlüt Yavuz - Sanma ha!
Cemal Karsavan - Seni düşünürüm
Heybet Akdoğan - Gülsema
Emine Öztürk - Hapis
Zekeriya Yılmaz - Bıraktın
Mehmet Ali Metin - Doğu ve Batı’nın hik...
Yaşar Akyay - Bizim olmayan gemide...
 
 
23 Mart 2005 tarihinden beri
 Ziyaretçi Sayısı Toplam : 14244880
 Bugün : 213
 Tekil Ziyaretçi Sayısı Toplam : 623231
 Bugün : 8
 Tekil Ziyaretçi Sayısı (dün) Toplam : 111
 121. Sayıya Bırakılan Yorum Sayısı Toplam : 0
 Önceki Sayıya Bırakılan Yorum Sayısı Toplam : 0
Son Güncelleme: 13 Eylül 2024
Künye | Abonelik | İletişim