Vaktiniz varsa Mehmet Hasret Sayı:
84 - Nisan / Haziran 2015
 Vaktiniz ve vakte dayalý bir hizanýz varsa, onu hep üzerinizde taþýyýn; vaktiniz sizin el yazýnýzdýr…
Vakte ki, bir kaç adým gittikten sonra, üzerinizdeki yazý netleþecek; sapmalar doðrulanacak; yol boyu yazýnýzla tutan þeyler onaylanacak… Aklýnýz varsa, mürekkebi kurumuþ tam metninizi görmeden hikâyenizi kabul etmeyin; her zaman sizi bekleyen bir “mutlu son” yoktur çünkü, özellikle “mutlu son”larý kabul etmeyin, “mutlu son”lar çoðu zaman sahtedir ve sahtelik, her adýmda sizi yaralar…
Vaktiniz varsa biraz susun, kendinizi dinleyin, kemiklerinizi, iç organlarýnýzý, kanýnýzýn akýþýný, nefes alýp veriþinizi dinleyin; sizi diri diri öldüren þeyleri dinleyin; vaktiniz varsa asla kullanmayýn, nasýl olsa her þeyin sonu gelecektir, siz “bitmemiþ son”lara oynayýn kozunuzu, belki bu sizin son kozunuzdur ve son kozla, bütün vakitler belki sizin olur… Vaktiniz varsa, düþünmeden bir baþkasýna da verebilirsiniz vaktinizi, en nihayet sorumluluk onundur, en azýndan benzinizin rengini korursunuz sabah, öðle, akþam; bazý suratlarýnýza ikindide, bazýlarýna gizli gizli geceleri bakarsýnýz; gece böceklere serilmiþ birçok ýsýrýk taþýyan bir halýdýr; ismin -i’yi hali ve -kö’tü hali… Vakit fazla uzamadýðý takdirde, vakitler nazar boyu bir -i’yi halden beraat etmiþtir…
Vaktiniz varsa, aslýnda kullanmak sizin hakkýnýzdýr… Hak, hukuk terennüm ede ede vardýðýnýz nokta, ya bir kilittir, ya bir düðümdür…
Vaktiniz varsa onu hecelemeyin, onunla nefeslenin; birinde bekleyen olursunuz, birinde beklenen… Vaktiniz varsa kendinizi kýymetli bilin, çünkü kýymet, bir þeyin bitmesiyle tam anlaþýlýr ancak…
Vaktiniz varsa taammüden öldürün vaktinizi, astarlý bir hayat bunu gerektirir çünkü… Düþünün, bir vakit bir tasarý olabilir mi; ama tasarý olan sizsiniz; üzerinize geçen her an sizin yazýnýz; vaktiniz sizin el yazýnýzdýr, bir vaktiniz varsa bunu bir tasarý olmaktan vazgeçtiðiniz bir vakit yapýn; aksi takdirde belli bir süre sonra, bir vakte de kalamayacaksýnýz…
Vaktiniz varsa, vakittir sizi “-siz” yapan…
Vakte ki, bir vaktiniz varsa soy vakitlere göre, vaktinizin yanýndan asla ayrýlmayýn; kâbilse “vakti” kendinizden, kendinizi “vakit”ten hiç, ama hiç ayýrmayýn..!
|