Çoğu gitti, azı kaldı M. Nihat Malkoç Sayı:
84 - Nisan / Haziran 2015
Zaman nehri akıp gitti
Yüreğimi yakıp gitti
Her gelen bir bakıp gitti
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Geçen günde vefa yoktur
Yarınlarda cefa çoktur
Teselliye karnım toktur
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Boşa geçti onca yıllar
Nerede o saran kollar
Uçuruma vardı yollar
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Bugün dünden karalıdır
Yüreklerim yaralıdır
Can, uzağın maralıdır
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Kimsesiz bir seyyahım ben
Renklerden en siyahım ben
Mahzun kalpte bir âhım ben
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Adımlarım ahestedir
Aklım o son nefestedir
Bu çalınan son bestedir
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Misafiriz dünyada biz
Hayat denen rüyada biz
Suretleriz aynada biz
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Zaman aktı, vade doldu
Yüzümdeki güller soldu
Gün tükendi, akşam oldu
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Yaşamaktan nedir murat?
Yola koyul, dayan kırat
Uzağında bekler Sırat
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Her yer soğuk, yürekte hâr
Saçlarıma yağmakta kar
Ne de çabuk geçti bahar
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Gül bahçesi niran oldu
Şenlik yeri, viran oldu
Koca ömür, bir ân oldu
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Benliğini sarar hüzün
Aynalara küser yüzün
Yokuşlara döner düzün
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Ektiğini biçeceksin
Mevt badesi içeceksin
Bu dünyadan göçeceksin
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
Sayılıdır her bir nefes
Sessizliği böler bir ses
Sonsuzluktur büyük adres
Senelerin izi kaldı
Çoğu gitti, azı kaldı
|