|
?mit Yetimi
Ahmet Mahir Pekşen  Sayı:
59 - Ocak / Mart 2008
 Adımı duymadım kaç günden beri,
Görmedi gözlerim tanıdık çehre,
Adımlar serseri, başım serseri.
Hüzün aramaya geldim bu şehre.
Aynada bir yüz var, gülüşten öksüz,
Vuslata yabancı, ümitten yetim,
Bu kadar zalim mi davranırmış güz?
Ağlamak, yaş dökmek, tek hürriyetim.
Anlamı bozardı kelimelerin,
Nemde kalmış demir; paslandı dilim.
Tadı kaçtı daha daha nelerin,
Şiirler söylerdi, aslandı dilim...
Dün hayat başka bir anlam taşırdı,
Tanıyanlar vardı, yoksa da ünüm.
Güneş batacağı ufku şaşırdı,
Sağım hangi yandı, nereydi önüm?
|
3247 kez okundu.
Yazara Mesaj
