Stratejide yapılan hata, taktikle düzelmez
Av. Özgür Alkan ALKIŞ

  Sayı: 78 - Ekim / Aralık 2013

Tweetle

Hükümetimiz son 5 yıldır daha yoğun bir biçimde Sn A. Davutoğlu'nun bir akademisyen iken kurguladığı ve 58., 59. ve 60. hükümetler döneminde baş danışman olarak 2009 yılından bu yana da icranın mesulü olarak yer aldığı bir teoriyi hayata geçirmeye çalışıyor.

Adı "stratejik derinlik". Özeti ülkemizin komşuları ve dünya ile ekonomik siyasal ve sosyal ilişkilerini geliştirerek barış adaları oluşturması ve kazan- kazan şeklinde özetlenebilecek bir neticeye ulaşılması. Bu stratejiye itiraz edebilecek mantık sahibi bir insan bulunamaz herhalde... Ancak geldiğimiz nokta Sn Başbakan'ın dış politika danışmanı İbrahim Kalın'ın deyimiyle “itibarlı yalnızlık”.

Stratejimiz mi taktiğimiz mi hatalı?

Bunca çaba ve gözyaşından sonra neden bu noktaya geldik? Hatalı olan stratejimiz mi taktiğimiz mi?

Bu satırların yazarının da toplumun kahir ekseriyetinin de kanaati stratejide bir hatanın olmadığıdır. Dünyadaki bize hasım ülkelerin Türkiye'nin 100 yıl sonra geri dönüşünü istemeyeceği kendilerine tehdit olarak göreceği ve tüm girişimlerimizi akim kılmak için her türlü komplo içerisinde olacağı aşikâr ancak, bundan evvel kendimizi sorgulamamız lâzım değil mi?

Çok iyi stratejistlerin çok kötü taktisyenler olduğu gerçeğini unutmamak gerekir. Çok iyi bir futbolcunun iyi bir teknik direktör olamadığı veya çok iyi bir teknik direktörün berbat futbolcu olması gibi...

Kanaatimce dış politikamız, kifayetsiz ve liyakatsiz bir bürokrat mason ve monşer bir kesimin elinde yürütülen hatalı taktiklerle stratejisini de sorgulatır ve batırır bir eşiğe gelmiştir.

Sondan başa giderek misal verirsem:

•Mısır konusunda M. Mursi seçildiğinden bu yana çok parçalı Mısır halkının desteğini sağlayacak adımları atamadı. Bunun Mursi'den ve dış dünyadan kaynaklanan nedenleri vardı. Mısır ekonomisinin silahlı kuvvetler ağırlıklı çoklukla liyakatsiz yönetilen şirketlerin elinde olması, işsizlik, enflasyon, derin yoksulluk gibi. 9 ayda da bu sorunları çözmesi beklenemezdi ancak hiç olmazsa ekonomiyi odağına koyarak ülke içi dengeleri sağlama gayretinde olabilir Türkiye olarak biz de onlara destek olabilirdik.

Ancak bu yapılmadı, gereksiz gerginlik üreten yasa ve anayasa kavgalarına girildi.

•Diyelim ki tüm bunlara engel olunamadı. Aylarca Tahrir Meydanı’nda Mursi karşıtı gösteriler sürdü. Ülkemiz Mursi'nin bağıra bağıra gelen müdahaleyi önleyebilmesi için yapıcı girişimler ve uluslarası desteği o zaman arayabilirdi. Bu da yapılmadı. (Bu satırlar yazılır iken Sn Hakan Fidan'ın darbeden hemen önce Muhammed Mursi ile görüşüp ikaz ettiği bilgisi ajanslara düştü ancak bu girişimin çok geç ve çok zayıf olduğunu ifade etmeli)

•İsrail ABD Suud Bahreyn Rusya ve İİT teşkilâtında yer alan ülkelerin hemen hepsi anti Mursi darbeyi destekleyeceğini belli etmiş ve ordu Tahrir Meydanı’ndaki gösterileri bahane ederek Mursi'ye uzlaşma için süre vermiş iken Sn Davutoğlu'nun yapması gereken Mursi'yi ülkemizde 27 Nisan muhtırasının önlenmesinde olduğu gibi acilen seçim resti çekmeye ikna etmekti.

•Bu yapılmadığı gibi birilerinin tuzağına düşüp Mursi'yi elindeki kozları doğru değerlendirmeksizin kazanamayacağı bir savaşa soktular. Oysa ki bir büyük devlet asla desteklediği lideri bu zillete düşürmemeliydi.

•Haydi bu hata da yapıldı diyelim. Mursi kışlada göz altında iken ve R. Adeviye meydanında milyonlarca kardeşimizin anti-darbe gösterileri sürerken Türkiye o aşamada devreye girip Mursi'ye seçime iştirak şartlı bir teklif sunulmasını sağlayabilirdi. Kamuoyu baskısıyla dünyada bu plâna karşı çıkabilecek tek bir devlet yok idi.

Yapılacak ilk seçimde de Mursi'nin bu mağduriyetinin seçim sandığına yansıması ve halktan aldığı güçle de tüm darbecileri bertaraf etmesi mümkün olabilirdi. Bu da yapılmadı. Onbinlerce inanmış saf müslüman silâhsız ve korumasız biçimde baltacılar keskin nişancılar ve 50 yıldır Mısır’ın kanını emmiş ordu güçlerinin insafına bırakıldı.

Büyük devlete yakışan imkânlar ve araçlar ve şartları son derece akıllıca tartıp evveliyette çizdiği stratejiye göre çok alternatifli taktikler oluşturmaktır. Darbenin arkasında Suud rejiminin olduğu bunun ABD ve İsrail’in teknik ve istihbarat desteğini alacağını bizim MIT ve dış işlerimiz önceden haber alıp alternatif taktik geliştiremiyor iseler stratejik derinlik iddiasının bir anlamı ve ağırlığı kalır mı? Müttefiki ABD Suudi Arabistan ve İsrailin darbe plânladığını sayın başbakan darbeden sonra mı öğrenmeliydi? Milli güvenlik kurumlarımız ne iş yapar? Yoksa sureti haktan mı görünmektir tüm gayeleri?

Türkiye'nin Mısır hususunda dış politika taktiklerinin ne olduğunu çözme imkânı olan var mı? Daha da acısı bir taktiğimiz olduğunu söyleyebilecek var mı ?

Taktiğimiz yok ise, strateji yürütme imkân ve kabiliyetimiz zaten akim demektir. Bu durumun ise maalesef malik olmadığı bir güçle mahallede nara atan sahte kabadayıdan farkı kalmadığı gibi, şehit düşen binlerce mısırlı kardeşimizin akıbetinde mesuliyetimiz olduğu sonucunu doğurmaz mı?

Büyük ülke Türkiye ya söylediğini yapar ya da yapamayacağını söylemez. Hattızatında, yapabilen söylemez, söyleyen yapamaz.

Dost acı söyler. Böyle günde söylenende değil asıl söylenmeyende vebal vardır. Silkelenip kendimize gelmemiz için sözün ağırı gerek.

Kendi kendimize propaganda yapmaktan vazgeçip, liyakatsiz ve kifayetsiz ellerden acilen kurtulup strateji ile taktiği birbirinden ayırıp, stratejik hedeflere hangi taktiklerle gideceğimizi ve bunun araç ve imkanlarını oluşturan bir yapıyı kurmamız gerek.

Strateji ve taktiği ayırma maksadımız da, stratejiyi kuran akılın idaresinin monşer ve kökü dışarda taktik yürütücülerinin elinde olmasıdır. Malumunuz diplomat olmanın ve hatta mitte üst düzey görev almanın yazılı olmayan şartı mason olmak ve bu şer odağından ittihat terakkiden bu yana hayır beklemek çölde yağmur beklemek gibidir.

Ergenekon ergenekonu gizledi. Yani asıl gladioyu gizledi ve İtalya’daki gibi mason localarına baskın göremedik. Devletin tüm kurumlarına sızmış canavarın kollarıyla uğraşırken gövdesinin devleti sardığını göremedik. İzmir'de görülmekte olan casusluk davası buzdağının görünen bir yüzüdür ki bürokrasiyi hallaç pamuğu gibi atıp, yeni bir enderun kurmamız gerek.

Nasıl ki ulu hakan Abdülhamit Han’ı hal ettilerse aynı oyunu Erdoğan ve Davutoğlu için de oynuyorlar.

Stratejiyi kuranlara da bu noktai nazarı keşfedememekten bir hata payı düşüyor. Ancak ana gayeye yani doğru stratejiye giden istikamet üzere olanları rahmet nazarıyla eleştirmek başka, o stratejiyi boğma maksadında olanlara payanda olmak başka.

Büyük devlet olma ana stratejisini uygulayabilmek için tüm unsur ve araçlarıyla hazır olmak doğru hedeflere doğru yollardan gitmek gerek.

Üstadın ağlayabilseydiniz anlayabilirdiniz dediği gibi..

Anlayabilmek için, bugün ağlayalım ki çocuklarımız ağlamasın.