Su sulbünde, gül ile bülbül suretinde… Sinan Ayhan Sayı:
95 -
“İçmek ister bülbülün kanın meger bir reng ile
Gül budağınun mizâcına gire kurtara su
Tıynet-i pâkini rûşen kılmış ehl-i âleme
İktidâ kılmış târîk-i Ahmed-i Muhtâr'a su”
Fuzuli, Su Kasidesi
Karanlık kat kat kulaçsız kirdi, nurda yüzülen menzil, mevki neresi bilemezdik; aklımız gül dalında kalp diye çarpan bülbül sesine takılırdı, bülbülün bir gül yastığı, bir işaret olduğunu bilemezdik; rüzgâr çalıları süpürür, ıslıklar, baykuş nazarlar, çırpınmalı suretler, ruhlar etrafta kaynardı; söz süte keser, kalp ve ten aynı anda çarpar, irkilirdi… Uzakta karanlığın bir iplik dudakları vardı, havada bir sürü, bereketli bulut ay ışığı kokularına doğru seğirirdi…
Toza karışsın akıl, bilmek ve bilmemek ne ki…
Kılıç gözlü bir atım var, öteleri desteler; hizayı çıta yüksekliklerinden alır, sözün kalbine gül deste eder; misal menzilinde iplik ne kadar kalır, örülür zaman ve insan seyir hırkasını giyer…
Sonunda hatırası olan desiseler yığılacaktı kapıya, eninde sonunda olacaktı olan, kör iğnenin battığı kalp; gök yarılacak; bir misale doğru birikecekti bilginin kanı, karanlık serveti unutacaktı; göz bir yere saplanmadan önceki halini, ufuklar nişanlarını, kanatlar uçmayı, uçan çünkü bir lezzet kanatsız uçacaktı; misal menzilinde gülün renginde ne kalır; daha büyük bir iman özler gövdeler; o vakit işte, tam o özlemle ona sarıldığın o vakit, bülbülün sustuğu, gülün konuştuğu o vakit, her yöne açılan yolların tam ortasında durdum, işittiğim ışığa doğru söz kurdum, söz aklıkları kurdum, bu kurulanlar olmasa, her yer bir kazı harabesiydi çoktan; harp yılanın koynundan, gülün koynuna geçmekti; bülbülü, bülbülün şarkısını, nefesini, rengini teslim etmemekti…
Kazı parmaklı yazıcıların hükmü silinsin, bir ağır yaralı ışık közüysek de şimdi, çözülecektir, bülbül gözyaşına yaslanan su pınarı dilimiz; Hak mutlak galiptir, bir ışıktan diğerinedir soy ilmimiz…
Verdiğim sözü tuttum, karanlık kılçığını bıraksa da üzerime, yalnız gül kandiline biat ettim, bülbülün kan rengine biat ettim… İmtihan bu… Gül kandilinde eriyip gitme vaktine… Yemin ettim…
|