Tapdukun kapısında Bizim Yunus Sinan Ayhan Sayı:
99 -
Kırk yıl dergâhının kapısından eğri odun sokmayan gönül, neredesin...
“Bir zaman dünyaya bir adam gelmiş;
Toprakta devrilmiş, göğe çömelmiş…” (NFK)
Toprakta devrilip, göğe çömelenlerin devri, nefesi; neredesin...
İnsanoğlu kalabalıklar içinde ıssız... Allah'ı bilmese,... Rabbi'ne yönelmese bu ıssızlık onu zama-nın dişlerinde öğütüp atacak...
Tecelliden mana ne, ne ki ıssızlığı devirmiş; orada Allah'ın razı olduğunu istikamet edinmek var-dır... Orada Allah'ı tenzih ve tevhid, bizi dünyaya karşı korkusuz yapan Allah bilgisi vardır... “O, her şeyden münezzeh”…
"Ölümden ne korkarsın
Korkma ebedi varsın..." (Bizim Yunus)
Allah bilgisi, insanın varoluş harmanı... İlim odur ki, daima Allah'a yakın olmanın yolunu arar; yalnız o yolun okumalarını yapar... “Her şey, O’nun emrindedir; her şey O’na tabidir, her şeyin sa-hibi O’dur”…
Allah bilgisi, nefesimizin gökyüzünü her adımında bir "inşirah" gibi; yegâne bilgi o bilgi, biricik olan bilgi yalnız o bilgi...
"İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Ya nice okumaktır
Okumaktan murat ne
Kişi Hak'kı bilmektir"… (Bizim Yunus)
Allah'ını bilen ebedi kurtulmuş...
Ebedi eğrilikten uzak, ebedi muradına ermiş kişi, neredesin...
"Taptuk'un tapusunda
Kul olduk kapısında
Yunus miskin çiğ idik
Piştik elhamdülillah" (Bizim Yunus)
Sabrettik, Allah dedik; şükrettik Allah dedik; akıl selim olana yükselirken yolumuz selamet hükmündedir artık... Artan, çoğalan, çoğaldıkça harlanan bir imanın kapısında... Topraktan fışkıran tomurcuk…
Selâmetle...
|